Makrama - co to jest i skąd się u nas wzięła?
Dla jednych makrama to totalna nowość. Dla innych powrót dziwnych sznurkowych ozdób z lat ‘70. Dla jeszcze innych fascynujące nawiązanie do dawnej sztuki arabskiej i babilońskiej. Niezależnie od tego do której grupy należysz, warto dowiedzieć się nieco więcej o makramie:
Skąd przywędrowała do nas makrama?
Skąd przywędrowała do nas makrama?
Pierwsze wzmianki o technice makramy pochodzą z cywilizacji Babilonu i Asyrii. W posągach kamiennych z tamtych czasów uwieczniono wyplatane frędzle i dodatki do ówczesnych strojów – to właśnie z frędzlami łączy się początki makramy.
Tę tezę zdaje się potwierdzać znaczenie słowa makrama: w języku grupy etnicznej zamieszkującej Azję Południowo-Wschodnią, Hmongów, macrame – oznacza właśnie wszelakie frędzle.
Z bliskiego wschodu do Europy makrama przywędrowała wraz z arabskim podbojem Hiszpanii w VII wieku. Technika tworzenia ozdób została przyjęta na Europejskich salonach w XVII wieku, lecz stosunkowo szybko zapomniana.
Swoje BOOM makrama przeżywała w latach ‘70. ubiegłego stulecia, kiedy to zaczęła pojawiać w przeróżnych formach w dekoracjach wnętrz: od ozdób ściennych, przez narzuty, kwietniki. Obok przyszywania guzików, makrama pojawiała się też często na zajęciach ZPT (zapytaj mamę/babcię jak wspomina takie zajęcia;). Makrama została jednak zepchnięta na dalszy plan już w kolejnym dziesięcioleciu, kiedy to uznano ją (jak i dotychczasowe trendy w wystroju wnętrz) za przeżytek epoki.
Ku zdziwieniu osób pamiętających makramowy trend z lat siedemdziesiątych, ozdoby ze sznurka zostały ponownie odkryte przez millenialsów i powróciły jako popularny element dekoracyjny, szczególnie we wnętrzach w stylu boho, scandi, rustykalnym i współczesnym minimalizmie. Szczególny wzrost popularności makramy można zauważyć po roku 2020, kiedy to rękodzieło zyskało popularność w obliczu światowej pandemii i konieczności zmiany dotychczsowych nawyków spędzania wolnego czasu.
Na czym polega technika makramy?
Odpowiedź jest prosta: makrama to technika ręcznego wiązania sznurka.
To tyle.
Bez używania żadnych dodatkowych przyrządów – w przeciwieństwie do innych robótek ręcznych, jak szydełkowanie czy dzierganie na drutach – gdzie oprócz przędzy używa się właśnie szydełka lub drutów.
Makrama bazuje na podstawowych węzłach, takich jak: węzeł płaski i węzeł żebrowy (z tych dwóch węzłów powstał wzór na zdjęciu obok), ale na ich podstawie twórcy makram wykonują przeróżne sploty. Supełki są na tyle solidnym sposobem łączenia przędzy, by tworzyć również duże dekoracje, jak i przedmioty użytkowe.
W tym miejscu warto wspomnieć, że choć makrama to technika wiązania sznurków, powszechnie tym samym terminem określa się też ozdoby wykonane w tej technice.
Zatem nie powinno dziwić takie hasło w krzyżówce 😉
Jakich materiałów używa się do tworzenia makram?
Sznurka – rzecz jasna. W zależności od przeznaczenia samej makramy, twórcy korzystają z różnych rodzajów przędzy:
- bawełna – obecnie chyba najpopularniejsza, bo też najmilsza w dotyku. To sprawia, że wyplatanie makram jest niezwykle przyjemne.
- juta – daje surowy, naturalny efekt, na który trzeba nieco ciężej zapracować z uwagi na sztywność i chropowatość sznurka jutowego
- rafia – wstążki rafii pozwalają tworzyć bardzo lekkie i delikatne dekoracje, lub łączyć je z innymi sznurkami.
- włókna sztuczne, np. polipropylen – świetnie sprawdza się do wykonywania wytrzymałych na warunki atmosferyczne ozdób zewnętrznych, jak hamaki, huśtawki.
*Szczegółowy artykuł o sznurkach, ich rodzajach i przeznaczeniu jest już w przygotowaniu – niebawem pojawi się na blogu!
Makramy często łączą ze sobą elementy sznurka i drewna, stąd do wyplatania makram mogą przydać się też: drewniane kije, korale, obręcze i inne akcesoria.
